*هدف اصلی این همایش چیست؟
هدف اصلی پیشگیری از آسیب های روانی-اجتماعی-فرهنگی با تمرکز بر سلامت معنوی، شناسایی آسیب ها در حوزه های مختلف، اعم از روش شناسی و ماهیت و محتواست. حرکت و جریان این همایش، کار علمی و دلی است تا هر کس تمایلات درونی بیشتری در حوزه معنویت دارد، حرکتی داشته باشد و همچنین، ایجاد یک بستر مناسب برای جامعه علمی که عمل به مقوله های علمی برایشان دغدغه‌مندی می‌آورد، مدنظر می باشد. نمی شود که از آسمان گفت و در زمین اجرا نکرد بلکه باید حرف آسمان را با روش های زمینی میسور و منظور نظر کنیم.
*تعریف شما از سلامت معنوی چیست؟
سلامت معنوی مشمول است بر سلامت جسم و روان و مهم تر از آن، شامل سلامت دنیا برای آخرت است. قدمت سلامت معنوی در فرهنگ بومی و دینی و در فرهنگ ایرانی-اسلامی با قدمت چند هزار ساله، افق های نورانی را نوید می دهد. سلامت معنوی، تعامل جسم و روان و نفس و جان را ندا می دهد و درون را با بیرون و جسم و روان را به هم اتصال می دهد. سلامت معنوی، ندای درونی را در میدان‌های حضور فردی و اجتماعی تعریف می کند. برای بهره گیری از سلامت معنوی، بی شک یافتن آسیب‌های در مسیر، راه ما را در حصول نتایج هموار می کند و با نگاه به آسیب شناسی و روش شناسی، ما را به صراط حق رهنمون خواهد شد.
*تفاوت سلامت معنوی در فرهنگ بومی و غیر بومی کدام است؟
تفاوت اساسی، میان سلامت معنوی برگرفته از فرهنگ غنی اسلام و سلامت معنوی سکولار و لائیک است. اینجا اتصال زمین و آسمان و حرف آسمانی را در زمین، اجرا و عمل کرده است و شاید آنجا، حرف آسمان را نادیده میگیرند.
*اهمیت و ضرورت سلامت معنوی را برای جامعه جهانی مدرن، در چه مواردی می دانید؟
دنیای فعلی دچار نوعی گمگشتگی و فقدان در اما و اگر و مگر و چرا شده است. بی شک رجوع به فطرت که سلامت معنوی را متضمن است، فرد، جامعه، خانواده، سیاست، اقتصاد، مدیریت و امثال آن را هدایتگر خواهد بود. سلامت معنوی، تنهایی بشریت را از بی خدایی ها هشدار می دهد و با او بودن را در هر قول و فعلی میسور می نماید. سلامت معنوی فراشناختی است بر شناخت های بشر که در جامعه حضور و ورود دارند. همکاری های دانشگاه، حوزه، موسسات علمی و پژوهشی، درمانی، حرفه ای و امثال آن را طلب می‌کند. قدمت حدود یک دهه ای مسائل سلامت معنوی در فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران مشوق مراکز علمی، آموزشی و پژوهشی کشور بوده و حتی در عرصه‌های بین‌المللی از طریق مقاله های علمی-پژوهشی و کتب مرتبط، حرف برای گفتن دارد.
*چگونه سلامت معنوی می تواند به پیشگیری از آسیب های روانی-اجتماعی-فرهنگی بیانجامد؟
ارتباط پیشگیرانه سلامت معنوی و آسیب های روانی-اجتماعی-فرهنگی امری اجتناب‌ناپذیر است. بدین منظور بستر حاضر برای پژوهشگران، اعم از اساتید حوزه و دانشگاه و دانشجویان و طلاب، امری میمون و مبارک است و می تواند رساله ها، پایان نامه ها و تحقیقات متنوع و متکثری را در بر بگیرد و راه گشای عملی در دنیای فعلی باشد و انسان و انسانیت را با معنای سلامت معنوی به طور عملی گره بزند.